Al jaren werk ik met energie en lees ik de energie tussen mensen. Zo kan ik inzicht geven in de mogelijkheden en kansen die er zijn tussen jou en degene waar je een relatie mee hebt.
Ik krijg de meest bizarre vragen en de vraag die mij al jaren bezighoudt is; hoe ver mag je gaan in het lezen / helen van de energie van iemand die daar zelf niet om vraagt?
Een voorbeeld; een mevrouw komt chatten met mij. Ze heeft een relatie met een man die ook kinderen heeft. Ze vraagt mij hoe haar vriend het weekend heeft ervaren met haar en zijn kinderen. Ik vraag de informatie over hen die ik nodig heb om in te voelen in de energie van hen samen en geef antwoord. Dan komt de vraag hoe zijn kinderen het ervaren hebben.
Ik probeer er eerst nog wat omheen te draaien door te vragen of ze dat niet zelf aan de kinderen kan vragen… Nee, ze wil het van mij weten.
Ik geef aan dat ik niet zomaar in de energie van kinderen invoel, zonder toestemming van een ouder / voogd. Als zij die toestemming voor mij heeft van haar vriend, voel ik in in de energie. Ze sluit de chat af zonder nog iets te zeggen.
Wat vind ik zelf als medium acceptabel? Hoe zou ik het vinden als er iemand anders over mij een vraag zou stellen aan een medium? Heeft diegene oprechte intenties omdat ze zelf niet verder komen? Is het voor inzicht of nieuwsgierigheid naar mij en mijn energie? Hoe zou ik het vinden als iemand anders een medium vraagt om de energie van mijn dochter te lezen?
Voor mij is het antwoord heel duidelijk. Voor oprechte vragen over inzichten in een relatie van 2 personen, voel ik in in de energie van allebei samen. Daar is vaak zoveel in te lezen op het gebied van knelpunten en blokkades dat ik me daar graag mee bezighoud.
Toch blijf ik zeer voorzichtig in wat ik doe en wat ik zeg. Een moeder die oprecht bezorgd is om haar volwassen zoon, zal ik niet zomaar afwijzen. Ik ben en blijf zeer voorzichtig in wat ik zeg, zeg niet alles wat ik voel en kies mijn woorden zorgvuldig; haar zoon heeft ook recht op privacy maar een bezorgde moeder hoeft zich ook niet nog slechter te voelen na een chat met mij.
Een mevrouw die vraagt om een healing en dit zo fijn vond dat ze het ook voor haar partner vraagt. Ik zeg alleen met toestemming. Als zij vraagt of ik het dan niet aan zijn energie in het universum kan vragen, zeg ik dat ik dat niet doe want we leven hier op aarde. Ook geef ik aan dat ik hoop op haar begrip hierin, omdat zij wellicht ook niet wil dat iemand haar ongevraagd een healing geeft.
Een dame die een foto van haar psychiater deelt en vraagt wat ik doorkrijg over haar, geef ik aan dat ik dat niet doe. Vond ze prima zei ze, ze ging wel naar een collega.
Ik wil graag een discussie op gang brengen over hoe ver je mag gaan. Eigenlijk zou daar een richtlijn voor moeten komen, maar dat zal pas gebeuren als onze manier van werken erkend wordt en dat zie ik nog niet snel gebeuren.
Ik vind het belangrijk dat er bewust omgegaan wordt met het energetische aspect. Ooit zei een collega; waarom niet, ze voelen er toch niks van? Dan denk ik, als je ghb in een glas doet, voelt diegene ook niks van wat je doet; wat is het verschil dan?
Wellicht schrik je van de vergelijking, maar voor mij is dit heel wezenlijk en daar dienen we zeer zorgvuldig mee om te gaan. Niet ‘gewoon doen omdat ik het kan’, maar verantwoordelijkheid nemen voor wat je kan en eerst nadenken of jij dit zelf ook zo zou willen ondergaan.